خبرنگاران شهروند مسئول، کلید خروج از بحران کرونا

به گزارش بلاگ پو، تهران- خبرنگاران- شیوع ویروس کرونا، جامعه را در موقعیت بحرانی خاصی قرار داده که بیش از همه، ناشی از نوعی ابهام و چالش در نحوۀ سیاست گذاری برای مدیریت بحران و سردرگمی مردم در تشخیص الگوی رفتاری متناسب با بحران است که شهروند مسئول می تواند کلید خروج از بحران کرونا تلقی گردد.

خبرنگاران شهروند مسئول، کلید خروج از بحران کرونا

پزشکان تأکید دارند که فاصله گیری فیزیکی و رعایت قرنطینه خانگی توسط افراد، بهترین راه کنترل شیوع این ویروس و گذار از این بحران است؛ اما از سوی دیگر گزارش ها بیانگر جمعیت چندمیلیونی ای هستند که به دلیل تعطیلات و ایام عید نوروز از شهرهای محل سکونت خود به مقاصد مختلفی خارج شده اند. درنتیجه این جابجایی، خود مسبب شیوعی بیشتر و بالارفتن آمار بیماران خواهد شد. مسئله اصلی در این شرایط، پیدا کردن راه حلی برای همراه کردن مردم با سیاست های قرنطینه و مراقبت های بهداشتی لازم در کنترل شیوه ویروس کرونا است.

هرچند سفرهای این ایام، بیش از آنکه دلالتی برای سفر و تفریح نوروزی داشته باشد، بیشتر به مقصد رفتن به خانه های دوم ساکنان شهرهاست که یا در مناطق ویلایی خانه های دومی دارند یا در شهرهای شمالی و گاه نیز در زادگاهشان خانه هایی قبلی را بازسازی نموده اند. مسئله اصلی آن است که شهروندانی که حتی به دلیل رفتن به قرنطینه در خانه دوم جابجا می شوند را چگونه باید متقاعد کرد. از سوی دیگر بخش قابل توجهی از مردم نیز حسب ضرورت معیشت، می بایست بر سرکارهای موقت و دائم خود باشند. لذا مسئله اصلی صرفاً قرنطینه نیست، بلکه اتخاذ سیاست هایی است که الگوهای بهداشتی پیشگیری از شیوع را ترویج کند.

در این یادداشت به گروهی خواهیم پرداخت که به دلایل متعدد با سیاست های بهداشتی ستاد مبارزه با بحران کرونا همراهی نمی نمایند. در این شرایط، این عزیزان سفر نموده از حقوق اولیه شهروندی خودشان برای رفتن به خانه های دوم یا اختیارشان برای رفتن به خانه پدری، به عنوان دلیل اصلی سفر یاد نموده اند؛ اما مسئله اصلی آن است که اگر این نوع رفتارهای مخاطره آمیز ادامه پیدا کند، چه اتفاقی برای جامعه خواهند افتاد؟

شاید بهتر باشد به ریشه های شیوع این رفتارهای مخاطره آمیز که خود زمینه ساز شیوع کرونا نیز می گردد، اشاره ای کنیم. اصولاً همراهی شهروندان با سیاست های مقابله با بحران های شیوع، مستلزم چند مؤلفه مقدماتی است: ابتدا شهروندان باید آگاهی، مهارت و تعهد لازم برای رفتار در موقعیت های بحرانی را داشته باشند؛ و مهم تر آنکه باید به مراجع مدیریت بحران و دولت نیز اعتماد کافی داشته باشند؛ مدیریت بحران نیز لازم است که عملاً نشان دهد تصمیمات و سیاست های بخردانه ای را اتخاذ نموده است.

آنچه که در ایران زمینه بروز چنین رفتارهای مخاطره آمیز توسط شهروندان به سفر رفته یا شهروندانی که دیدوبازدیدهایشان را به نام قرنطینه ولی در خانه هایشان انجام می دهند، می گردد، از یکسو ناشی از فقدان آگاهی و مهارت لازم برای فهم موقعیت بحرانی و شرایط خطر کرونا است و از سوی دیگر ناشی از بی اعتمادی به نهادهای دولتی مسئول و سیاست های گاه متناقض آن ها. گویی مردم و بعضی از مسئولان، هنوز متوجه عمق فاجعه و بحران ویروس کرونا نیستند. اصولاً در همه موقعیت هایی که فقدان آگاهی و درک درست از موقعیت بحرانی وجود دارد و همچنین با فقدان اعتماد به نهادهای بالادستی و مدیریت بحران روبرو باشیم، این رفتارهای غیرمسئولانه و پرخطر شهروندان تکرار می گردد؛ حتی گاه هزینه های جانی فراوان نیز نمی تواند مانع از این رفتارهای خطرآفرین گردد.

نمونه دیگری که می توان آن را کرونای پنهان جامعه ایرانی دانست، تصادفات جاده ای است که هرسال زیاده زیادی را به کام مرگ می فرستد. تصادفاتی که در یک بی مسئولیتی متقابل میان شهروندان و مسئولان مربوطه شکل می گیرد.

درخصوص شرایط فعلی کرونا، این تفاوت وجود دارد که اگر تصادف، معطوف به سرنشینان ماشین ها است، کرونا هیچ گونه مرزی را نمی شناسد، پیاده و سواره، شهری و روستایی، فقیر و غنی و... همه در خطر هستند؛ و چنین بحران عمومی ای باید با همراهی عمومی مردم در همه موقعیت ها و منزلت ها همراه باشد.

اما در شرایط فعلی وقتی که شهروندان رعایت ننمایند (یادمان باشد همان درصد اندک افراد بی مبالات می تواند هرگونه سیاست قرنطینه را ناکارآمد کند) یا مدیران به درستی تصمیم نگیرند، تاوان آن ها را باید جامعه در گسترده ترین سطح بپردازد. پیامد رفتار آن ها، از یکسو تداوم شیوع بیماری و به خطرافتادن جان انسان های بیشتری است که در معرض این ویروس قرار می گیرند؛ و از سوی دیگر یک پیامد بلندمدت نیز آن است که دولت ها مجبور شوند، سیاست های قهری و اجباری بیشتری را فراتر از حقوق شهروندی بر مردم تحمیل نمایند تا بتوانند جلوی این بیماری را بگیرند. هرچند بی مبالاتی این شهروندان خطاکار تا حدی ریشه در کم کاری دولت ها در ترویج فرهنگ شهروندی است و گویی بی اعتمادی نهادینه شده میان شهروندان و دولت ها، ناشی از میل دولت ها برای داشتن شهروندانی مطیع تر و با آگاهی کمتر نسبت به حقوق و وظایفشان است؛ اما به هرحال کوتاهی شهروندان در حل این بحران، نه تنها آب به آسیاب سیاست های کنترلی قهری خواهند ریخت، بلکه در بلندمدت منجر به از دست رفتن بیشتر حقوق شهروندی خواهند شد.

برای همین اهمیت موقعیت های بحرانی دقیقاً در آن است که ما توانایی ها و شایستگی های خودمان را می سازیم و آن ها را در نظم جامعه و سیاست آن نهادینه می کنیم. شهروندان امروز در این موقعیت هستند که می توانند نه تنها حافظ جان و سلامت خودشان و دیگران باشند، بلکه حافظ حقوق شهروندی خود در بلندمدت و برای آینده باشند.

ضمن اینکه عدم رعایت نظم بهداشتی شرایط شیوع کرونا، نه تنها حقی برای شهروندان نیست، بلکه تخلفی از وظایف آن ها نسبت به جامعه ای که عضوش هستند هم می باشد. به همین دلیل بی مبالاتی بعضی شهروندان که بدون ضرورت به سفر رفته یا مسائل بهداشتی را رعایت نمی نمایند، یک انتخاب نیست، بلکه یک تخلف از قواعد عمومی نظم جامعه است.

شهروندی همان قدر که برای ما حقوقی را در جامعه تضمین می نماید، تکالیفی نیز برای رعایت امور جامعه و حفاظت از مرزهای آن برایمان تعریف می نماید. تخطی از این قواعد، نه تنها نقض حقوق شهروندی سایرین است، بلکه تخطی از تعهدات حقوقی و اخلاقی ما به جامعه هم محسوب می گردد. ازاین رو باید در عرصه عمومی، رسانه ها و در میان گروه های مرجع این مقوله بیان گردد که تخطی از قواعد پیشگیری از شیوع بیماری، نه تنها به امروز خودشان و دیگران صدمه خواهند زد، بلکه سرنوشت هویت شهروندی در ایران را نیز به سمت مصلوب شدن و حاشیه شدگی بیشتر در سیاست های کلان خواهد برد. ازاین رو دراین بحران، فرصتی داریم که شهروندانی مسئول و مدبر از خودمان بسازیم تا امروز و فردای خودمان را روشن تر کنیم.

bestcanadatours.com: مجری سفرهای کانادا و آمریکا | مجری مستقیم کانادا و آمریکا، کارگزار سفر به کانادا و آمریکا

منبع: ایرنا
انتشار: 13 شهریور 1400 بروزرسانی: 13 شهریور 1400 گردآورنده: blogpo.ir شناسه مطلب: 23151

به "خبرنگاران شهروند مسئول، کلید خروج از بحران کرونا" امتیاز دهید

امتیاز دهید:

دیدگاه های مرتبط با "خبرنگاران شهروند مسئول، کلید خروج از بحران کرونا"

* نظرتان را در مورد این مقاله با ما درمیان بگذارید